....Ο Νίκος ήταν ήδη γύρω στη μια ώρα στο chatroom και ακόμη δεν είχε γράψει ούτε λέξη.
Ούτως ή άλλως είχε μπει για να περάσει πιο εύκολα η ώρα, όμως ήταν αρκετά νωρίς. Τέτοια ώρα ήταν μέσα όλο πιτσιρικάδες, έμπαιναν από τα net-cafe της γειτονιάς τους και έγραφαν όλο μαλακίες. Παιδιαρίσματα.
Το παιχνίδι αποκτούσε κάποιο ενδιαφέρον μετά τα μεσάνυχτα.
Έμπαινε με το ψευδώνυμο «Ρομπέν των Δασών».
Ήταν αρκετά πετυχημένη η επιλογή του ονόματος και πολλές φορές προκαλούσε έξυπνα σχόλια και πειράγματα από τους υπόλοιπους.
Μια φορά, σε εποχή εκλογών, του ζητούσαν όλοι να καταθέσει τις προγραμματικές του δηλώσεις για να ξέρουν, να τον ψηφίσουν ή όχι.
Είχε πέσει πολύ γέλιο.
Εκείνος ξεκίνησε να γράφει φούμαρα.
Θα τα αρπάξει από τους πλούσιους να τα δώσει στους φτωχούς, θα στείλει στο σπίτι τους βολεμένους και θα βρει δουλειά στους άνεργους, θα χτίσει τις πολυκατοικίες ανάποδα, με τα πατώματα μέσα στο χώμα, να μην φαίνονται και να μη πιάνουν χώρο.
Τσίμπησαν κάποιοι κι άρχισε ο καθένας να του ζητάει το μακρύ του και το κοντό του.
Γράφονταν φοβερά πράγματα.
Μέχρι που τον καλούσαν σε private rooms και του ζητούσαν σχέσεις και σεξουαλικά παιχνίδια ή του έστελναν ερωτικά μηνύματα με whisper.
Κάποια στιγμή, μερικοί το πήραν στα σοβαρά και άρχισαν να του αναλύουν τις προσωπικές τους θέσεις και φιλοσοφίες για τη ζωή, οπότε εκεί τους την έπεσαν με ατακαριστά μπινελίκια κι εξυπνάδες οι υπόλοιποι κι έγινε ένα κράξιμο χωρίς προηγούμενο.
Εκείνο το βράδυ πήρε φωτιά το πληκτρολόγιο.
Έφτασε έξι το πρωί κι ήταν όλοι μέσα, δεν ήθελε να φύγει κανένας.
Μέχρι που ο Ρομπέν έγραψε ότι κάποιος του χτυπάει την πόρτα, μάλλον θα ήταν ο κακός Σερίφης του Σέργουντ, και τότε όλοι του ευχήθηκαν «Καλή τύχη!», και χαιρετισμούς στην αγαπημένη του, τη Μάριον και στον Λιτλ Τζον και αφού έφαγαν άλλη μισή ώρα στους χαιρετισμούς, την έκαναν ένας-ένας να προλάβουν να κοιμηθούν καμιά-δυο ωρίτσες...